مقایسه آزمایشگاهی اثر ضدقارچی عصاره گیاه بومادران با میکونازول ۲ درصد بر کاندیدا آلبیکنس

مقدمه: عفونت های دهانی ایجاد شده توسط گونه های کاندیدا، به طور گسترده ای در حال افزایش است. یکی از درمان‏های موضعی رایج ضایعات دهانی کاندیدیازیس، میکونازول است که علاوه بر خاصیت ضد قارچی، اثر ضد باکتریایی نیز دارد. درمان های ضد قارچی معمول دارای اثرات جانبی متعددی بوده و مقاومت  دارویی و عود مکرر عفونت کاندیدیایی را موجب می شوند. بنابراین استفاده از راهکار های مناسب برای جایگزینی دارو های سنتزی که این مشکلات را از بین ببرد، مورد توجه بوده است. هدف این مطالعه ارزیابی اثر ضد قارچی عصاره گیاه بومادران بر علیه کاندیدا آلبیکنس و مقایسه آن با میکونازول بود. آزمون های anova، تی دانشجویی و من-ویتنی برای مقایسه ها بکار گرفته شد (05/0α=). مواد و روش ها: جهت انجام این مطالعه آزمایشگاهی، عصاره آبی و الکلی گیاه به روش پرکولاسیون در غلظت های 10، 20، 30، 40، 70 و 100 درصد تهیه گردید. کاندیدا آلبیکنس در محیط کشت مولر هینتون آگار کشت داده شد و داخل هر پلیت کشت، یک عدد دیسک حاوی هر یک از غلظت های مورد استفاده از عصاره گیاه، یک عدد دیسک میکونازول 2 درصد، یک عدد دیسک نیستاتین به عنوان کنترل مثبت و یک عدد دیسک حاوی آب مقطر به عنوان کنترل منفی گذاشته شد. بعد از 48 ساعت، میانگین قطر هاله عدم رشد غلظت های مختلف عصاره با میانگین قطر هاله عدم رشد میکونازول با استفاده از آنالیز واریانس یک طرفه (one-way anova) مقایسه شد. یافته‏ها: میانگین قطر هاله عدم رشد پیرامون دیسک های حاوی عصاره های آبی و الکلی بومادران در تمامی غلظت های مورد استفاده، به طور معنی داری کمتر از میکونازول بود (001/0p>). نتیجه گیری: اثر ضدقارچی داروی میکونازول 2 درصد بر روی کاندیدا آلبیکنس، در مقایسه با عصاره آبی و الکلی achillea millefolium  بیشتر بود.